Dag 20: Kwam het toch nog goed met Lucie

Driemaal is scheepsrecht. De derde dag in St Lucia zou het allemaal goed gaan komen. Hadden we onszelf beloofd. Het weer was is in ieder geval veelbelovend. Lekker 25 graden, geen vuiltje aan de lucht. Plus twee safari's op het programma. We hebben er zin in! Hoewel de nacht ervoor nogal onrustig was, op ons youth hostel is een groep nogal luidrustige tieners neergestroken. Schandalig. Kunnen die niet ergens anders overnachten...

Na het not so crispy croissant ontbijtje stappen we om 10:00 in de boot voor een tocht door de waterlanden van Lucia. We zien het gebruikelijke; kroko's, hippo's en veel watervogels. Hoogtepunt qua spotten is de giant heron. Mooie vogel. Maar de trip is vooral aangenaam, doordat we met de relatief kleine boot heel dichtbij kunnen komen en onze gids ontzettend veel weet te vertellen over het gebied en zijn bewoners. Echt super. Het aangename weertje maakt het compleet. Eindelijk chillen in Lucia. Ja ja. Zo horen we bijvoorbeeld dat er in het hele gebied (zo'n 3000 km2) zo'n 1300 hippo's leven, die per dag 60 ton schijt produceren. Zeer belangrijk, want het hele meer schijnt er van te eten. De lagere ranken van de keten dan he. Daarboven eet dan weer wat schijt eet, daarboven eet weer wat eet wat schijt gegeten heeft. Etcetera. Anyway, uiteindelijk eten we dus met z'n allen, de mens incluis, hipposchijt. Behalve de hippo zelf. Die zwemt er aleen in en gaat 's avonds netjes naar de kant om te grazen. Dus; mocht je ooit in een gebied reizen waar hippo's voorkomen... neem geen zoetwatervis. Neem een frikandel of zo.

Na deze wijze les besluiten we het strand te gaan verkennen. Het weer is heerlijk, so let's go. Zwemmen is geen optie, de bull sharks zwemmen tot in de waterlanden. Daarnaast blijken de golven en stroming veel te sterk. En om het af te toppen, er staat eigenlijk best een koude wind op het verlaten strand, waar vreemd genoeg geen zacht zand is te vinden. Alleen maar harde stukken, waar je niet echt lekker ligt. Je snapt het al, ons strandbezoek is geen hit. Dan maar terug naar de basis. Vanavond nog een nachtsafari en we moeten morgenochtend vroeg weg voor een reis van 500 kilometer naar de Drakensbergen. Dus koffers inpakken en opladen wat nog opgeladen moet worden. We hebben namelijk nogal een arsenaal aan apparaten bij ons. Zo hebben we 3 camera's, 1 onderwatercamera, 2 telefoons, 1 laptop, 1 selfiestok (een bluetooth versie, die moet je ook opladen), een setje boxen plus een oplaadbare batterij waarmee je tijdens je reis andere apparaten kan opladen indien nodig bij ons. We hebben dan ook een aparte cabin case voor alle apparatuur, opladers en stekkerdoos. 

Na een laatste keer eten in restaurant Braza, Mozambikaanse specialiteiten a la Cannimambo (zie eerste verslagen, red.), maar dan beter, staan we om 20:00 klaar voor onze nachtsafari. Vanaf het begin onze favoriet geweest. Een truck vol Hollanders en een rastafari als chauffeur. Maar hij is Baas en de Hollanders houden zich rustig. Hij spot echt alles in het donker. Inclusief een kameleon van nog geen 10 centimeter groot op een plant, terwijl hij ook de truck bestuurt. Bizar. Ik heb de kameleon nog op mijn hand. Wat een prachtdiertje. Verder zien we hyena's op jacht, die ook nog eens worden aangevallen door een everzwijn. Volgens Max moet ik het een knobbelzwijn noemen, maar ik vind everzwijn leuker. En ook een jakhals, een serval en allerlei grazende viervoetigen. Als klap op de vuurpijl een bijna opgegeten zebra. Geen luipaard dit keer, maar we nemen het hem niet kwalijk. Voldaan keren we huiswaarts om 23:00 en gaan lekker slapen. 

Morgen een lange reis van 500 kilometer naar de Drakensbergen. Een roadtrip is het. We hebben er al bijna 3000 kilometer op zitten in deze auto. Een nieuw avontuur is het. Vijf dagen lang in de alpen van Zuid-Afrika. Wandelen en rotstekeningen bekijken. Kom maar door...